Leerkracht groep 8, de Indon
“In het gespecialiseerd onderwijs hebben we de mogelijkheid én de tijd om voor leerlingen het verschil te maken.”
“Op het moment dat ik twintig jaar geleden de pabo afrondde was er een overschot aan leerkrachten. Na een jaar in het regulier onderwijs, kwam ik na een reorganisatie uiteindelijk in de kinderopvang terecht. Als manager van een bso had ik veel contact met scholen, ook bij de Indon. Uiteindelijk begon het te kriebelen. Omdat ik vroeger altijd heb gezegd dat ik in het gespecialiseerd onderwijs wilde werken, besloot ik de stap te wagen. Inmiddels werk ik vier jaar bij de Indon, een kleine school met een fijn team. We doen het echt samen en houden elkaar scherp.
Gedrag
De doelgroep spreekt mij erg aan. Mijn broertje zat vroeger vanwege een leerachterstand op het gespecialiseerd onderwijs en daarom heb ik gezien wat dit voor kinderen kan betekenen. Ik heb er zelfs stage gelopen. Ik vind het vooral mooi dat we kijken waar het gedrag van een leerling vandaan komt. Een kind kan iets op een bepaalde manier zeggen of boos zijn, maar het niet zo bedoelen. Het kan zelfs een hulpvraag zijn. Daarom stellen we onszelf altijd de vraag: wat vraagt een kind van ons en hoe kunnen wij daar zo goed mogelijk voor zorgen?
Vertrouwen
De leerlingen verrassen me vaak. Ik vind het mooi om samen van kleine dingen te genieten. Dat kan zelfs een rekenles over breuken zijn. Een leerling die de sommen opeens begrijpt en het hele rekenblad maakt. Dat is zo’n stap! Een resultaat als dat bereiken we vooral door rustig te blijven en met extra uitleg. En vertrouwen is belangrijk. Daarom stimuleer ik een leerling altijd: je snapt het bijna, nu niet opgeven.
Leuke gesprekken
Op de Indon heb ik tot nu toe alleen in de bovenbouw lesgeven. Het leuke aan groep 8 vind ik de zoektocht van die pubers. Zijn ze groot of toch nog klein? Dat is mooi om mee te maken. “Juf”, vroeg een van de meisjes laatst, “vertel eens over jouw make-up routine?” Dat zijn hele leuke gesprekken om te voeren. De leerlingen zoeken op die leeftijd wie ze zijn in de wereld en ik mag ze daarbij begeleiden.
De visie van Elan is ‘een verschil maken voor leerlingen voor wie dat nog niet is gemaakt’. Dat is niet alleen een slogan op papier. Ook het motto van de Indon – ‘elke dag een beetje beter’ – voel ik écht.”
